ضرورت مناسب سازی محیط شهری برای جامعه توانخواهان (رویکرد توسعه اقتصادی و برنامه ریزی)
در دهه های اخیر توسعه پایدار اساس تلاش و برنامه ریزی های اقتصادی – اجتماعی جوامع گوناگون قرار گرفته است؛ به طوری که تمامی جوامع از کشورهای توسعه یافته گرفته تا جوامع در حال توسعه، در تلاش هستند تا علاوه بر افزایش سطح تولید ناخالص ملی، تغییرات پایدار کیفی ای در درون جوامع خود ایجاد کنند که این تغییرات سبب افزایش رفاه اجتماعی، عدالت اجتماعی و افزایش اشتغال گردد. توسعه پایدار در برنامه ریزی های شهری بیان می دارد؛ شهری توسعه یافته است که تنها وسعت آن رشد نیافته باشد بلکه اصل زندگی شهری و حیات در آن مبنای کار قرار گرفته باشد، به طوری که جنبه های روانی، اجتماعی و فرهنگی شهروندان (جنبه هایی که کمتر به طور مستقیم قابل مشاهده هستند و بیشتر توسط رفتار شهروندان یک جامعه و همچنین آثار مثبت رفتاری آنان، رضایت آنها از محیط زندگی شان و میزان شادکامی آنان قابل درک می باشند.) ملاک برنامه ریزی ها قرار گیرند، با این هدف که در نهایت پیوندهای اجتماعی میان تمامی شهروندان افزایش یابد، جدایی های اجتماعی از بین روند و خصوصاً احساس تعلق خاطر به جامعه رشد یابد و مشارکت های اجتماعی سبب شادکامی افراد جامعه گردد. چنین شهری، شهری توسعه یافته می باشد.
جهت دریافت متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید.
نویسنده: پونه امام شوشتری | کارشناس ارشد توسعه اقتصادی و برنامه ریزی
پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایران
